به گزارش خبرنگار مهر، این کتاب، بیست و یکمین عنوان از کتاب خاطرات است که توسط توسط ادبیات انقلاب اسلامی گرداوری شده و سوره مهر آن را به انتشار رسانده است. دفتر ادبیات انقلاب اسلامی با این هدف که بتواند گوشه‌هایی از ناگفته‌های انقلاب اسلامی را بازگو نماید، دست به انتشار خاطرات اشخاص مختلف زد. خاطرات علی امینی از بازماندگان دودمان قاجار که در دوره پهلوی به مقام نخست وزیری رسید، یکی از همین کتاب‌هاست. امینی این نوشته‌ها را برای روزنامه کیهان لندن نوشت و چندی پس از آن درگذشت.
دکتر «علی امینی» نخست وزیر ایران در آغاز دهه 40، از چهره‌های سرشناس عصر پهلوی بود. شناخت او، پیوند‌ها، تلاش‌ها و نقش‌هایش محور عمده‌ای در شناخت نظام سلطنتی پهلوی به شمار می‌رود. علی امینی نماینده و نماد نسلی است که راه‌گشای نفوذ تمام عیار آمریکا در ساختار اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی ایران بوده است. هرگاه خطری منافع آمریکا را تهدید می‌کرد، چهره‌هایی چون امینی پا پیش می‌گذاشتند و در تامین اهداف آن‌ها صمیمانه می‌کوشیدند.
امینی پیش از سال 1357 در دو برهه مهم از تاریخ ایران، به کمک ایران و غرب شتافت. اول قرار داد کنسرسیوم نفت، بعد از نهضت ملی شدن نفت و پیروزی کودتاگران در 28 مرداد 1332 و دوم تحول در ساختار اقتصادی، اجتماعی و سیاسی ایران با راه‌اندازی اصلاحات اداری و ارضی زیر نظر آمریکا در سال‌های 1340 و 1341.
در بخش‌های ابتدایی کتاب، یادداشت نویسنده خاطرات آمده است. وی نوشته است: این خاطرات را در ایران و سال‌های پیش از انقلاب با استناد به یادداشت‌های خصوصی چندین ساله و مجموعه اسنادی که در دسترس من بود نوشته بودم، که در تهران ماند و از دست رفت. در این‌جا، از دو سه سال پیش دوباره شروع به نوشتن کردم ولی متاسفانه نه آن انبوه یادداشت‌ها را در اختیار دارم، نه اسناد لازم را. ناچار بیشتر با کمک حافظه می‌نویسم که نظم و دقت مطلوب را نباید از آن انتظار داشت. مهم‌ترین مطلب را در این مقدمه ناگفته نگذارم که آن‌چه می‌نویسم چه درباره افراد و چه درباره مشاهدات یا وقایعی که در آن‌ها شرکت داشته‌ام، درباره افراد و چه درباره مشاهدات یا وقایعی که در آن‌ها شرکت داشته‌ام، نظر شخصی من است.
پس از مقدمه و یادداشت نویسنده، فصل ابتدایی کتاب با عنوان «از کودکی تا وزارت» می‌آید. فصل دوم و پایانی هم «نخست‌وزیری» امینی را روایت می‌کند. فهرست منابع و فهرست اعلام هم در پایان کتاب آمده‌اند.
در بخشی از این کتاب می‌خوانیم:
ارسنجانی چهاراسبه می‌تاخت. یک روز که پس از تشکیل آن کنگره‌ها به دیدن من آمد پرسیدم این چه اشتباهاتی است که پی در پی می‌کنید. مگر عاقبت آن را نمی‌بینید. خندید و گفت: «ایشان» مزاجشان چنین کارهایی را می‌طلبد و بنده هم متخصص پوست خربزه هستم. پوست خربزه را می‌اندازم دیگر با ایشان است که پایشان را روی آن بگذارند و سر بخورند، یا نگذارند. چند سال بعد که ارسنجانی برکنار و سفیر ایران در ایتالیا شد در محل آبگرم «فونته کاتینی» به دیدنم آمد، باز حرف اشتباهات پی در پی را کشاندم. جواب داد، شما که می‌دانید؛ شاه دلش می‌خواهد کار دست خودش باشد و به اسم خودش تمام شود. هیچ کس در مورد آذربایجان از قوام‌السلطنه و در مورد نفت از دکتر مصدق حرف نزند. اصلاحات ارضی با نام شما و من شروع شده بود. اگر نمی‌ماندم و تندتر نمی‌رفتم و همه را به نام ایشان نمی‌کردم من و شما را جلو آفتاب کباب می‌کرد. من هم وقتی دیدم نمی‌خواهد به هیچ کس امان دهد و نامی از هیچ کس جز خودش نباید برده شود، جریان را هر روز تندتر کردم و میخ آخر را به تابوت کوبیدم. از این حرف ارسنجانی بسیار متاسف شدم و گفتم؛ وای اگر از پس امروز بود فردایی.
این کتاب با 248 صفحه، شمارگان 2 هزار و 500 نسخه و قیمت 4 هزار و 500 تومان منتشر شده است.
نظر شما